شروع کار انجمن وبلاگ به صورت تخصصی 
(Strongyloides stercoralis)
استرونژیلویدس استرکورالیس (Strongyloides stercoralis)
عامل بوجود آورنده :
Causal Agent:
نوعی نماتد ( کرم گرد ) به نام استرونژیلوئیدس استر کورالیس . استرونژیلوید های دیگر مانند S. fülleborniT که باعث آلودگی شامپانزه ها و بابون ها می شود و در انسان هم می توانند عفونت محدودی ایجاد کنند .
چرخه زندگی :
Life Cycle:
چرخه زندگی استرونژیلوئیدس پیچیده تر از اکثر نماتدها است و بین دو چرخه زندگی آزاد و انگلی در گردش است و توانایی آنها در خود آلودگی و تکثیر در میزبان است
دو نوع چرخه وجود دارد:
چرخه زندگی آزاد :
تخم رابدیتیفرم به همراه استول دفع می شود .
( به چرخه بالا توجه کنید )
1) می تواند 2 بار پوست اندازی کرده و به لارو فیلاریفرم ( بیماری زا ) تبدیل شود ( تکامل مستقیم )
6) یا این که 4 بار پوست اندازی کرده و به لارو های نر و ماده بالغ تبدیل می شوند و زندگی آزاد شروع ی شود .
2) جفتگیری کرده و تخم ریزی می کنند.
3) تخم ها تبدیل به لارو های رابدیتیفرم می شوند.
4) لارو های رابدیتیفرم هم به نوبه خود رشد می کنند .
5) بعد از این یا دوباره چرخه زندگی آزاد را در پیش می گیرند ( در صورت پیدا نکردن میزبان )
6) یا این که به لارو های فیلاریفرم تبیدل می شوند . و لارو های فیلاریفرم پوست میزبان را سوراخ کرده و چرخه زندگی انگلی را آغاز می کنند .
چرخه زندگی انگلی :
لارو فیلاریفرم در خاک آلوده به پوست انسان نفوذ می کند .
6) به ریه ها رفته ، در آنجا از طریق برونش ها به حلق رسیده و بلعیده می شود و به روده کوچک می رسد .
7) در روده کوچک 2 بار پوست اندازی کرده و به کرم ماده بالغ تبدیل می شود
8) ماده بالغ در اپیتلیوم روده کوچک ( درون پرز ها ) از طریق بکر زایی تخم ریزی می کند .
9) لارو های مرحله اول ( L1 ) یا رابدیتیفرم از پرز ها خارج شده و به همراه استول دفع می شوند
1) ( به چرخه زندگی آزاد در بالا نگاه کنید) ، یا می تواند باعث خود الودگی شود
10) در افرادی که سیستم ایمنی آنها دچار مشکل شده شده است . لارو مرحله اول ( رابدیتیفرم ) در روده بیمار به لارو فیلاریفرم تبدیل می شود و به دیواره روده نفوذ کرده و وارد جریان خون می شود و چرخه را به پایان می برد . که در صورت عدم تشخیص بیماری در ماه ای اول انگل باعث مرگ می شود. ( خود آلودگی داخلی )
لارو رابدیتیفرم بر روی پوست به لارو فیلاریفرم تبدیل شده و پوست اطراف مقعد را سوراخ کرده وارد جریان خون شده و چرخه را به اتمام می برد . (خود آلودگی خارجی )
تا به امروز بروز خودآلودگی در افراد مبتلا به انگل های کرمی ، فقط در استرونژیلویدس و عفونت philippinensis Capillaria شناسایی شده است .
توزیع جغرافیایی:
Geographic Distribution:
بیشترین شیوع بیماری در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است ، اما مواردی نیز در مناطق معتدل (از جمله جنوب ایالات متحده) یافت شده است . وغالبا در مناطق روستایی، و گروه های اجتماعی و اقتصادی پایین تر یافت می شود .
ویژگی های بالینی:
Clinical Features:
غالبا بدون علامت است. اما علائم گوارشی شامل درد شکم و اسهال و همچنین علائم ریوی (از جمله سندرم لوفلر) در طول مهاجرت ریوی لارو فیلاریفرم مشاهده می شود و همچنین علائم پوستی شامل بثورات کهیری در مناطق دور کمر . در حالت عادی ائوزینوفیلی وجود دارد و در موارد شدید ممکن است انتشار یابد .
تشخیص آزمایشگاهی:
Laboratory Diagnosis:
تشخیص مبتنی بر شناسایی میکروسکوپی لارو رابدیتیفرم و ( گاهی اوقات فیلاریفرم) در مدفوع یا مایع دئودنوم انجام می شود . بررسی نمونه های متعدد ممکن است لازم باشد ولی همیشه کافی نیست . زیرا آزمایش استول حساسیت پایینی دارد
تست استول می تواند در موارد زیر مورد بررسی قرار گیرد :
مستقیما
پس از تغلیظ (فرمالین اتیل استات)
پس از ریکاوری با تکنیک Baermann funnel
پس از کشت در پلیت آگار
مایع دئودنوم را می توان با استفاده از روش هایی مانند Enterotest یا آسپیراسیون دوازدهه مورد بررسی قرار داد.
لارو ممکن است در خلط بیماران مبتلا به استرونژیلویدس شناسایی شود .
روش های تشخیصی:
:Diagnostic findings
تشخیص میکروسکوپی
تشخیص آنتی بادی
مقایسه مورفولوژیک با سایر انگل های روده ای
درمان:
Treatment:
داروی انتخابی برای درمان استرونژیلویدس ، ایورمکتین با آلبندازول * به عنوان جایگزین است. همه بیمارانی که در معرض خطر استرونژیلویدس منتشر هستند باید درمان شوند .
ترجمه : فرزاد اسماعیلی || منبع : www.dpd.cdc.gov
دانلود نسخه PDF
امتحان میکروب شناسی 