عضلات شانه از مهمترین عوامل پایدار کننده آن هستند. این عضلات سه دسته اند. عضلات سطحی، عضلات عمقی و عضلات بازو
عضلات لایه عمقی شانه عبارتند از :

مهمترین عضلات لایه عمقی، عضلات روتاتور کاف هستند. این ها چهار عضله اند که وظیفه عمده آنها نگه داشتن سر استخوان بازو در کنار حفره گلنویید است پس یکی از عوامل عمده حفظ پایداری مفصل شانه هستند. این عضلات همچنین میتوانند موجی بالا آمدن بازو در جهات مختلف و چرخش بازو شوند. 
این چهار عضله عبارتند از

سوپرااسپیناتوس Supraspinatus

در سطح پشتی صفحه استخوان کتف یک تیغه استخوانی عرضی وجود دارد که سطح پشتی کتف را به دو ناحیه فوقانی و تحتانی تقسیم میکند. این تیغه را اسپاین و ناحیه بالای آن را حفره سوپرااسپیناتوس مینامند. عضله سوپرااسپیناتوس از این ناحیه شروع میشود و در طرف دیگر به قسمت خارجی سر استخوان بازو درست جایی که غضروف مفصلی تمام میشود میچسبد. این عضله بازو را از کنار به بالا میبرد.

اینفرااسپیناتوس Infraspinatus

این عضله از یک طرف به سطح اینفرااسپیناتوس استخوان کتف یعنی سطحی که در پشت و زیر تیغه عرضی کتف قرار دارد میچسبد و در طرف دیگر به پشت توبروزیته بزرگ استخوان بازو میچسبد. این عضله بازو را به خارج میچرخاند.

ترس مینور Teres minor

این عضله از یک طرف به لبه پایین و خارجی استخوان کتف میچسبد و از طرف دیگر به پشت توبروزیته بزرگ استخوان بازو متصل میشود. این عضله با انقباض خود بازو را به خارج میچرخاند.

ساب اسکاپولاریس Subscapularis

این عضل از یک طرف به سطح قدامی یا جلویی صفحه استخوان کتف میچسبد و از طرف دیگر به توبروزیته کوچک استخوان بازو متصل میشود. انقباض این عضله موجب چرخش خارجی بازو میشود.